Senin Şiiri - Necati Keçeli

Sahip olamazsan ağzında dile
Çocuğunda çekmez nazını senin
Söz geçiremezsen parmakla ele
Silkeler alırlar tozunu senin

Kendince atsan da çevrene hava
Sanma ki bu dünya sana bedava
Belki de aklına sığmaz bu dava
Yıkayıp asarlar bezini senin

Kendine eş sanma imam, rahibi
Sanırsın kendini dünya sahibi
Salatayım dersen maydanoz gibi
Kışa çevirirler yazını senin

Olma fakire zül zenginlere kul
Zenginler senide edecektir pul
Sorarlar adama derler bu ne hal
İnan ki çekmezler cazını senin

Çevrende olmasa yaranı saran
Mey ile kudurur içinde yaran
Saygıdır sevgidir ayakta duran
Görmek istemezler yüzünü senin

Saygısızlık edip dağlara taşa
Onuru düşürme üç, beş kuruşa
Nefreti sokarsan dostluk barışa
Üstüne dökerler tuzunu senin

İnsanı insan say balı bal eyle
Sen karaçalıyı bağda gül eyle
Rüzgâr fırtınayı gelde yel eyle
Barikatla keser hızını senin

Dudaklarda nice sır heceler var
Derdi anlatacak çok geceler var
Necati'yi üzen hep acılar var
Dünya âlem bilsin sözünü senin

Necati KEÇELİ
İZMİR 22.01.2014