Senin Şiiri - Ahmet Sanlav

Senin yokluğun ramazanda susuz kalmak gibiydi
Bir yavru ceylanın annesinden ayrılması gibiydi
Senin hasretin bir avcının serçenin kanadını kırması gibiydi
Bir kaplumbağanın yol artasında kalması gibiydi

Senin gülmen bir martının yavrularına yiyecek bulma sevinci gibiydi
Bir gelincik çiçeğinin bahara merhaba demesi gibiydi
Senin sevgin gök kuşağını rengi gibi rengârenkti
Bir bulutun susuz topraklara yağmur damlalarını ağır ağır salması gibiydi

Senin git demen kelebeğin ıssız çöllerde kaybolması gibiydi
Bağrı yanık babanın ölüm döşeğinde oğluna elini uzatamaması gibiydi
Senin sevmen bir karıncanın selde bir dala tutunması gibiydi
Bir hacının kabede, ravzada cennetül bakide olması gibiydi

Senin bakışların en büyük huzur esintileri gibiydi
Kır çiçeklerinin Renk renk açması gibiydi
Senin gözlerin mas mavi denizler gibiydi
Karanlık gecelerde parlayan yıldızlar gibiydi

Senin ellerin birbirine kenetlenmiş bir çınar ağacı gibiydi
Uzakları yakın eden uzun köprüler gibiydi
Senin benim olmaman bir bebeğin anne karnında ölmesi gibiydi
Bir yetimin boynu büyük kalması gibiydi….

Ve sen hala yoksun EY CAN……………………………………………………