Ne yandan esersin hasret rüzgarı.
Bir kesen olmaz mı hızını senin?
Gönlümü kahretti özlem efkarı.
Ne zaman görürüm yüzünü senin?
Uzaklaştın gittin kayıp mekanın.
Gözümde kıymetsiz malı dünyanın.
Kahrını yükledin bütün cihanın.
Sürerdim bulsaydım izini senin.
Kimlerle sönecek yaktığın ateş.
Bedenin gücü yok, efkarlı bu baş.
Her hücrem cephane, duygumla savaş.
Kurtar da seveyim gözünü senin.
Gözüm yolda kaldı dönersin diye.
Sığırtmaç muhtaçtır dosta, sevgiye.
Sesin türküm olsa, dönse ezgiye.
Coşkuyla çalardım sazını senin.
Kayıt Tarihi : 25.10.2004 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Sığırtmaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/25/senin-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!