Senin Şiiri - Ömer Sırakaya

Eski Bir Hikaye mazisi derin
İçinde sen varsın,Özüm de sensin
Gönlümde sönmeyen kor ateşlerin.
Alevinde varsın, közü de sensin

Yediğim ekmeğin, taze pahacın
Hamurunda varsın, tuzunda sensin,
Gönülden verdiğim bütün savaşın
Barutunda varsın, Tozu da sensin.

Dallardan Dökülen sarı gazelin.
Yeşilinde varsın, kurusu senin.
Yeni gelin olmuş taze güzelin
Edasında varsın, nazı da senin

Dağlarında yankı bulan sesimin.
İçinde sen varsın, Ekosu senin
Acı tatlı gelip geçen mevsimin
Baharında varsın, yazı da sensin.

Yağmur olup yağan kar’la savrulan
Damlasında varsın, buzu da sensin.
Bir ilahi sebep ile var olan
Benliğimde varsın özüm de sensin.

Sana varmak için uzun yolların
Seni sarmak için açan kolların
Seni görüp bilen bütün kulların.
Dilinde sensin sözü de sensin.

Sen garip Ömerin güzel köyüsün
Çeşmeleri sensin Suyu da sensin.
Ana ocağımın baba yurdumun
Dağlarında varsın, Bağları senin.

Daha söylenecek sözüm var amma
Tuz biber ekildi bugün yarama.
Yaslan şu göğsüme, yastık arama.
Neşemde sen varsın hüzünüm senin

Okumuş,cahilin, alim Hocanın.
Sohbetinde sensin vaızı senin.
Sana bel bağlayan sırakayanın.
Dilinde sen varsın, sözleri senin