Senim beni bekliyor Şiiri - Fatih Günay

Bırakmıyor kelimeler peşimi
Arkalıyor sıra sıra
Ayırıyorum teker teker
Zor olsada seçimi
Hemen çıkarmalıyım içinden
Senim beni bekliyor

İnsanın içine bi hüzün oturuyor
Kaldırabilene aşk olsun
Son filmi izler gibi
Arkalıyor dalmalar aşağı doğru

Al şu hayatı başım dan
Çala kalem yıkıl karşımdan

birden ortası kaldı elimde hayatımızın
haketmediği bir zamanı yaşadı
kara kalemdi çizzen ızdırabı
ama en güzeli senimle yaşadık

kıtalar arasında bile bu kadar mesafe yok
sıcak oldu yatak yanımdamısın…?
Güneş gördü, yalan söylemez
Olmasan girmezdi odama…
Naif eller senimle
Kelimesi kelimesine senimle
Her taraf

Geceden geçebilirsem sabah beni bekliyor
Canımın içinden geçebilirsem ölüm beni bekliyor
Titreyen iki telden geçebilirsem sesin beni bekliyor
Teninden geçebilirsem senim beni bekliyor

Ekim 14' 07