Senide mi Tutmadı Uykular Şiiri - Haydar ...

Bu hep böyledir gamzelim
Sevda yolculuğunda bu ilk değil
Belki son da olmayacaktır
Gönül bir kez sevdi mi gecelere sürgün
Düş dünyasına sığınmacı olacaktır

Gel hele, yanıma gel bebeğim
Usul usul anlat bana, yalnız bana meleğim
Senide mi vurdu yoksa yarasa dilli insanlar
Ve seni de benim gibi tutmadı mı uykular

Ben ki yüreğince yakınım sana
Gel hele bi tanem, daha da yakına gel
Usulcacık sokul bana
Göğsüme daya başını soluklanışını duyayım

Biz ikimiz bilirim ki için için yanarken üşüyenlerdeniz
Bundandır yalnızlığımız ve bundandır can cana yakınlığımız
Derim ki ışık kuşum;
Hüznümüzü, duygumuzu ve sevdamızı paylaşmalıyız
Yürekli olmalı, yüreklice konuşmalıyız

Gel hele Havva soylum, kutlu perim yakınıma gel
Nabzının atışı ve kalbinin vuruşunu duyacağım kadar yakına...

Dinle! bak nabzım sana neler söylüyor
Tut ellerinle istersen nabzımı
Her atışında senin adını heceliyor
Akıyorsun damar damar benliğimde
Soluklayarak seni, sana sevdasını fısıldıyor

Çekinme ceren gözlüm
Bir ağacın dalları ve gülün dalına tutunması gibi
Sarmaşıkca ve yüreğinle sar beni
Öylecene yakınıma gel ki kalbinin sesini duyayım

De bana hüzün meleğim,
Sevdamıdır gönlünde çiselenen hüzünler
Tutmayan uykuların, gecelere mülteci oluşun
Ve titrek tedirginliğin aşkmıdır
Sevmek mi korkutuyor seni bebeğim

Dur! anlatma istersen, belki böylesi daha güzel
Aşkın gizemliliği dile düşerse bitermiş derler
Ellerini ellerime ver ve yüreğini yüreğime
Isınayım niran dudaklarında
Anlatma, belki böylesi daha güzel

Bana, sana zor olmayanı, en kolayını söyle
İnsanız, yine de duymak istiyorum sözlerini
Ya evet ya hayır, ya sevdiğini ya da sevmediğini
Ve sen kolayını de bana, ben zor olanı anlarım

Ah! Canciğer parem, gamzelim
İçinden katarı hiç bitmeyen trenler geçiyor bilirim
Kuşku ve korku yüklü trenler...
Tut ki benim de öyle çoğu zaman
Boğula kalırım kuşku denizlerinde

Can çiçeğim aşklar kuşkuları kaldıramıyor
Bilirsin ki bütün aşklar sevdalar güvenden beslenir
İnsanlar sevmeyi sevilmeyi bilmiyor
Sevgi ve aşk adına
Gün görmedik yalanlara baş vuruluyor

Yıllar yılı ben aşkımı aramışım,
Şiir şiir, bucak bucak ve yanıp yakılarak...
Bulduğumu sandığımda sırtımdan vurulmuşum
Ben de çekinir oldum sevmekten sevilmekten
Ve aslında aşkımı sevdiğime ben de söyleyemiyorum

Gamzelim, yüreciği oylum oylum nakışlım
Bak ben anlatıverdim halimi ve hicranımı
Haydi şimdi sıra sende ahu bakışlım
Sen de anlat artık yüreğindeki düşlerini
Koy artık şu hüzün çiçekleri açmış gönlünü ortaya
Usulcacık de bana sen de seviyormusun

İstersen gözlerini yum da öyle nanlat
Yağmurlanmasın gözlerin,
Dayanamaz gözlerinin yağmurlarına gözlerim
Nasıl geliyorsa içinden öylece anlat bana
Söylemeyi isteyp de söyleyemediğin ne varsa
Seninle sevinip, seninle ağlamaya hazırım

Ah! Işık kuşum Gamzelim
Yürek başka düşünür, dil başka söyler
Düğümlenir sözcükler, sevdiğini dil söyleymez bilirim
Ay a, yıldızlara, mehtaba anlatır yazarsın ak kağıtlara
Yine de sevdiğini söyleyemez diller erirsin
Söylemek yazmak kadar kolay değil meleğim

Gel hele gökçe gönüllüm, sevap meleğim gel hele
Derim ki sen sevdalı, ben sevdalı
Birlikte koyalım yüreğimizi ortaya
Bak ben yüreğimce yazıyor ve yüreğimce söylüyorum
Seni sveiyorum ışık kuşum, seni seviyorum bebeğim

Sıra sende kekliğim konuştur artık yüreğini
Sevdiğini ya da sevmediğini söyle bana
İstersen iki yüreği birlikte koyalım ortaya
İç içe, yan yana üşümelerimiz bitsin artık
Göz göze ve dudak dudağa...
Onlar konuşsun biz dinleyelim

Yalnız ikimiz, Tanrı tanığımız olsun sevdamıza