Seni özleyince kalbim yetim bir çocuk gibi biçare kalıyor, seni özleyince esir alınıyorum kusatiliyor dortbir yanım direnemiyorum hergece binkez ruhum alınıyor sabaha yeniden diriliyorum, seni özleyince tükeniyor zaman dönmüyor dünyam nefes alamiyorum.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 1.7.2024 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!