Seni Zamanlara Böldüm Şiiri - Turgut Uzdu

Bebekler misali büyüdü sevgim
Bin bir ihtimamla gelişti, serpildi
Doyulmaz oldu okşamaları
Gecenin, gündüzün
Hep okşayayım diye gülüm
Seni zamanlara böldüm.

Yıllarca aramıştım
Bulutlara sormuştum dünyayı dolaşan
Yıldızlardan medet ummuştum
Her yaprağını koklayayım diye gülüm
Seni zamanlara böldüm.

Saliselerce yaşanır oldun ömrümde
Arzularım hep sana yöneldi
Pusulalar seni gösterdi göstermesine
Yine de yokluğunu yaşamayayım diye gülüm
Seni zamanlara böldüm.
Göllerce ıslaklıklara alıştım
En sulak kıyılarında büyüttüm seni
Güneşin göğsüme doğduğu yerdesin ya
Kurutmayayım diye gülüm
Seni zamanlara böldüm.

Gözlerim hep seni görsün
Kulaklarım seni duysun
Her anımda bıkmadan seni yaşayayım
Her nefeste sana doyayım diye gülüm
Seni zamanlara böldüm.

Gün gelir de zamanım biterse
Seni göremez, duyamazsam
Böldüğüm zamanlar tükenmiştir
Söyleyemem sana gülüm
Çok yaşamıştım yokluğunu
Şimdi son defa yanıma uğramıştır
Sensizdir bu defa gelen ölüm.