Seni Yusuf Araf gibi abartamam fakat Alp ...

Ben sevgilim çok sıkıcı bir adamım

Hararetli bir tartışmanın ardından seninle öpüşemem!

Bu bana çok manikçe gelir!

Daha sorunu çözememişken beliren yersiz bir sulh daima potansiyel tartışmalar var eder!

Böylesi ruhsal değişimlerden uzak bir ruh sakiniyim

Sana kızdım diye çöpe yemek atmam

Aç insanları geç aç halimden utanırım

Sevgilim yollarına çiçek dökmem

Bir çiçeği dalından koparmak adetim değil

Seninle biz asla mum ışığında yemek yiyemeyiz

Çünkü ben karanlıktan da hiç hazzetmem

Fakat aydınlık bir günde güzel bir yolda uzun uzun yürüyebiliriz

Hastalandığın zaman sana nane limon kaynatabilirim

Çorba yapabilirim örneğin

Seni Yusuf Araf gibi abartamam fakat Alper Gencer gibi sevebilirim

Sana Bach gibi parça yapamam fakat seni en güzel parçasını dinler gibi dinleyebilirim

Varlığına methiyeler dizemem fakat sana tüm benliğimle dokunabilirim

Her istediğini yapamam fakat sana özel öfkemi yutabilirim

Sana satırlarca şiir yazamam belki, seni hayatıma satır satır işleyebilirim

Seni, seni bana verenden fazla sevemem

Senden, seni bana verene gidebilirim

Çünkü yolun bir sahibi var, bilirim

Seni de beni de var eden ve bize bu sevgiyi bahşeden!