Seni Yurt Edinmek Şiiri - Muhammet Köçen

Hangi vapur uğrar söyle yurduna,
Bu şehirde kalmış bir iz gibisin.
Hiçbir lisan uymaz dudaklarına,
Sanki ötelerden söyler gibisin.

Kaybetsem kendimi sokaklarında,
Bilmem hür mü geçer köle mi ömrüm.
Ya öldür ya bırak avuçlarında,
Bir umut içinde yaşasın gönlüm.

Ah! Bir çiçek olsam bitsem yanında,
Ezberlerdim bil ki adımlarını.
Belki yurt tutardım rüyalarında,
İnan ben koklardım hoş saçlarını.

Saçların ki dalda alıç sarısı,
Güneşin yerdeki elçisi olur.
Düşlerime girer gece yarısı,
Seni ilmek ilmek içime dokur.

Korkutmasın seni berbat talihim,
Hangi çiçek açmaz sabah olur da.
Seninle yazılır baştan tarihim,
Zaman duruverir saat vurur da.

Düzelir inan ki benzimin rengi,
Yeter ki bileyim adsız şehrini.
Ya rüya denirdin ya da bir ezgi,
İnan tutmasaydım bir kez elini.

Hangi vapur uğrar söyle yurduna,
Bu şehirde kalmış bir iz gibisin.
Hiçbir lisan uymaz dudaklarına,
Sanki ötelerden söyler gibisin.