Seni Yeneceğim Antalya

Hüzne aşkla başladım
Ben aşkla hep yaşlandım
Yüreğimi uçurumlara sapladım
Kalemimle şiir oldum damladım
Ağladım ağladım
Harcanan yıllarıma
Zavallı aşklarıma
Ey Antalya
Seni yeneceğim
Özüme döneceğim
Seni sevmeyi öğreneceğim
Seni yeneceğim
Yağmur olacağım sokaklarında önce
Yağacağım her bir zerrene
Sonra güneş olacağım doğacağım pencerene
Umut olacağım yeşereceğim tabiatında
Deniz olcağım bazen bazen gökkubbe
Seni yeneceğim kendi cennetimde
Son bulacak cehennemim
Doğacak benim cennetim
İşte o zaman kainata gülümseyeceğim