Seni yazsam utanır çocukluğum

Esen yele yıkılır bedenim
Bir mimoza çiçeği misali
Yaprağıma konana değilim
Ben ayıp çiçeği miyim
Uzun gündüzlerin karanlığı
İçimde kuşların aralığı
Kör topal haddini bilmezliklerim
Son nefesteki pişmanlıklarım
Ah şiirlerime konu sebebim
Seni yazsam utanır çocukluğum
Ne üç noktalara sığdırdıklarım
Ne de bana kalmışlıklarım
Şiir mi
Onu hiç söylemediklerim
Gel ey benim benden gidenlerim
Dokunsam sana kırılır mı inciliklerin
Pamuktan yumuşak ruhun
Baksam incinir mi kırdıklarım
Hayatın mağduriyeti mi bende
Benim mağduriyetim mi hayat
Neyse çok anlatmak gerek
Anlatamadıklarımızı dimi ama
Ağlamak yok halime yıkılmak
Yıkılmak gibi bir ömür varken
Sözler ve yazılar uçuşur şimdi
Gecenin birbirine girdiği vakitte
Bana sen lazım benden ziyade
Sen lazım benden öte
Lazım işte
Nefes gibi
Nefesim
Nefes...