Seni Yazmak Var ya. Seni Yazmak. Yaz Yaz ...

Seni yazmak var ya: ah/ seni yazmak. Yazamıyorum bir türlü. Ellerim cebimde bomboş bakıyorum boşluğa. Hep birileri yazıyor bizim adımıza. Gündelik hayatta bile bizi yazıyorlar.
Bankaya gidiyorsun başka yazıyor yazılar, insanların yüzlerinde bile. Sokakta geziyorsun, bir başka yazıyor bakışları. Alacaklılar göründü mü bir başka yazılıyor yüreğindeki çarpıntılar.
Okula gidiyorsun bir başka bakıyor, tertemiz yürekli geleceğin büyükleri. Eve gidiyorsun, bir başka yazılıyor evin halleri. Resmi daireye gidiyorsun, bir başka yüzlerindeki ve sözlerindeki duruşlar. Hele bir de seni yazmak var ya ne kadar zor bir bilsen. Kendimi yazmaktan bile zor. Ben ki yüzde ikilik artışlarla geçimini sürdüren, yüzde ikiliğe mahkûm bir insanoğlu. İşte öyle bir adam. %2’lik sesi duyulan bir insanoğlu. Seni yazmak var ya %2. Yaz yazabilirsen.
Gün gelir de gidersem buralardan, hiçbir şeyi özleyemem diyemiyorum. Ömrümün son on yılını aşan bölümü içinde, beni adam yerine koyup yanımda yer alanları özlerim kimbilir belki de. Gerisini bir bilgisayarı resetler gibi siler, giderim.
Ekonominin acımasız çarkları içinde kimine ballıdır hayat, kimine de zehir zemberektir her gün. Kiminin kaderi denir geçilir. Kiminin de şansı denir susulur. İşte burada bile seni yazmaya varmıyor dilim. Sen ki susmuş karşımda bakıyorsun bir suçlu gibi bana. Sanki yaşamın ağır yükleri, sadece benim suçummuş gibi bakarak.
Ya sizlerin hayatında hiç bankalardan eli boş dönüp çaresizlik içinde kaldığınız olmadı mı? Kredi kartları düşünmeden verilirken, diğer kredilerde inceden inceye kusur aranması karşısında düşüncelerle sorguladığınız olmadı mı? Ben mi yanlış yapıyorum, yoksa birileri bana yanlış mı yapıyor diye hiç düşündünmediniz mi? Ben düşündüm.
Ya kendini dev sanan cüce düşünceli insanların sizlere tepeden bakmasıyla hiç karşılaşmadınız mı? Ben çok karşılaştım. Ne mi oldu sonunda? Balon gibi şişip patlayarak siliniyor hayatımdan. Sizde öyle yapın. Rahatlarsınız bence. Fazla kafaya takıp patlayacağınıza, patlasın, silinsin içinizdeki kara düşünceler.
İşte hayat bu. Her şeyi yaşarız. Ama hiçbir şeyi yaşamamış gibi kalırız bir gün orta yerde.
İşte bugün de bir başka takıldık hayatın bir ucuna. Siz nereye çekerseniz oraya gider. Ama ben nereye çektiğimi ve nereye çekeceğimi biliyorum. Peki siz biliyor musunuz?
Selam olsun %2 artışlarla hayata tutunma mucizesi gösteren onurlu ve yürekli insanlara. Selam olsun her şeye rağmen umutla yaşama mucizesi gösteren beyinlere. Selam olsun….
Cengiz ÇETİK-22.09.2007