yine bir gün tüketim
ve tükendim sensiz
umudum gecenin bir yerine vardım ki
yoksun
yıldızsız gecelerde düşlerine kıran girmiş ben
seni yazmak için oturdum masaya
öyle bir şahlandı ki kalemim
Bir günah işledim bin af diledim
Üstünde durmasan ne kaybederdin?
Hemen her fırsatta bir tokat gibi
Yüzüme vurmasan ne kaybederdin?
Neyin eksilirdi beni affetsen ?
Devamını Oku
Üstünde durmasan ne kaybederdin?
Hemen her fırsatta bir tokat gibi
Yüzüme vurmasan ne kaybederdin?
Neyin eksilirdi beni affetsen ?
düşlerdeki hayat veren sevgiliye kalemden hayat akmış gibi ...
son sigaramın ateşi kararıp
gün ağarıncaya dek seni yazmak
bana yeniden hayat verecek
İnsanın, bu tarz şekillerde kendi kendine teselli bulmasını iyi bir anlatımla dile getirmişsiniz...
Kutlarım...
.. belki de onu size getirecek... tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta