Seni Yazmak Şiiri - Erdem Çomak

Yazmak vardır güzel nameler ile
Nefes vardır gizli kalmış feryatlar ile
Nice aşklar vardır çöle düşmüş Mecnunlar ile
Yarım beni tam edermisin sevginle

Ne denizler vardır çağırır sürekli sevdiğini
Ne kaptanlar vardır köpürse bile bırakmaz denizi
Kalemler ,sözcükler, kağıtlar yetmez anlatmaya
Lütfen çalış beni biraz anlamaya

Hep ben vardım tek ben vardım
Hep aradım sonsuzluğu hep hiç buldum
Boğuluyordum kuyularda sonra seni buldum
Ne olur yar bu ıssız karanlıkları çok korkuyorum

Fısıldadı sonra kalbime usulca
Sen yalnız kalırsın sadece hayatın boyunca
Yanılt onu sevgilim ben senim de sorunca
Isıt o kahve gözlerinle bu keskin soğuğu

Saçların vardır teninde süzülür ahenkle
Beni benden alır birleşince sesinle
Öyle bir sevki beni unutayım kendimi
Öyle bir seveyim ki unutasın kendini

Sensin beni saçılmış kül olana kadar yakan
Sensizliğindir sessizliğime çığlık gibi yayılan
Gülün rengini bilemedim seni görene kadar
Su gibi akıp erittin benim taştan kalbimi

Tüm sevenlerin kaderi değil midir yanmak
Kapadım gözlerimi yak beni usul usul
İster yan benimle istersen kal kendinle
Unutma ben her zaman birlikteyim seninle

Mecnunun çölüydü Leyla ,sende benim
Yusuf'un kuyusuydu Züleyha, sende benim
Bilmez misin halim nicedir benim
Seni senden iyi seven eminim benim

Yıldızlar gördüm atlasında gökyüzünün
Seni seven birini gördüm parıltısında gözünün
Senin parıltındı çoban yıldızını söndüren
Sırf bu yüzden bakamam gözlerinin içine