Seni Yazıyorum Seni Şiiri - Mustafa Ceylan

Seni yazıyorum seni,
Bendeki seni...
Geri verdiğin günden beri
Sendeki beni...

Seni yazıyorum seni,
İnadını, öfkeni, ihanetini
Ellerini, gözlerini, her yerini
Çelik tutkularını, kadife nefesini
Kalemimin ağıdını duyuyorum,
Dünyama karalara boyuyorum
Boğuluyorum doğrusu...

Seni yazıyorum seni,
Yaptım muhasebesini bir yılın
Buz gibi suyla seni ve zamanı yıkadım
Gül suyu serptim anılara
Çıkmadı ihanetinin kokusu
Öfkem dizildi boğazıma
Bir avuç dolusu...

Seni yazıyorum seni,
Kimyası değişiyor vücudumun her satırda
Duygularım yeniyor mantığımı
Kırıp parçalıyorum akıl sandığımı
Oldu mu?

Seni yazıyorum seni,
Gölgemdin, gövdemi silip süpürdün
Devdim, cüceleri üstüme güldürdün
Gömüldün boğazına dek çamura
Sığındın günah gecekondusuna
Gelinlik bile giysen sonun hüsran
Nasılmış görecek, bilecek, hissedeceksin
Ölüm korkusu...

Seni yazıyorum seni,
Küf kokan masalarda sarhoşlara
Meze olduğun günleri duyacağım...
Para istemiştin benden unuttun mu?
Hangi pavyondaysan bulacağım seni
Ve çil çil paraları önüne sayacağım,
Al bunu diyeceğim, al bunu!
Az kaldı, bekle, bekle
O...pu! ..