Seni Yazıyorum Şiiri - Tamer Arabacı

Kayıp yarınların alaca karanlığı çökmüş.
Umarsız gözlerinin eşliğinde korkuyorum.
Sen kokuyor bu şehir tüm bitmişliğiyle
Ve ben bıkıp usanmadan seni yazıyorum.

Sevda, bağrıma bırakılmış ölü çocuk.
Sana açım. Ama ben acılarla doyuyorum.
Mutluluğun cılız ateşlerinde masal sıcaklığı,
Ölümlere niyet edip gözlerimi sana kapatıyorum.

Düşlerimde o dayanılmaz sızı, aklım delik deşik.
Bariz hiçliğimde ve üzeri çizilmişliğimle susuyorum.
Gülüşünde sarhoş olmak vardı oysa!
Eriyip yok olmak bakışların sonsuzluğunda.
Dizlerimde mesafelerin yükü ve ben hüzne yürüyorum.

Yüreğimde biriken kelimelerin yitmişliği sinmiş dilime.
Bilinmezliğinde bildiklerimin içinde boğuluyorum.
Dualar niyetine dilemek seni Allahtan, öyle sevmek,
Nasıl hasretse çorak topraklar yağmura, özlüyorum.

Kayıp yılların çaresiz şaşkınlığı çökmüş.
Ellerim başımda düşünmelerden korkuyorum.
Seni ağlıyor İstanbul sokaklarına kadar bitmişliğiyle,
Ve ben. Delirmişçesine hala seni yazıyorum.

TmR 10.10.2017