Bir kış günüydü seni tanıdığım zaman
Soğuktu o zaman ellerimiz
Kavuştuklarında ise bir daha hiç soğumadılar
Bir ay dedik geldi geçti otuz insan günü
O zamandan belliydi geleceğimiz
Sadece sen ve ben olacaktı...
İkinci, üçüncü, dördüncü ayda geçmişti
Benim en güzel günlerimdi seninle yaşadıklarım
Hiç bu kadar mutlu olmamıştım birinin yanında
Hiç bir insanın gözlerine böyle doyasıya bakmamıştım
Gözümü ayırmadan bakmak, bir daha bakmak...
Yetmezdi bana...
Her gün yanımda olsan yine özlerdim seni,
Yine doyamazdım ben sana.
Şu an 8. ayın içindeyiz,
Hiç dur durak demeden gidiyoruz,
Emin adımlarla ilerliyoruz.
Sadece biraz korku var içimde;
Sensiz bir başıma kalmak...
Belki saçma dersin bana,
Ama elimde değil düşünmemek,
Sadece sevdiğimden bunlar, sensiz olamayacağımdan,
Çünkü o kadar güzel gidiyor ki benim için,
Her şeyin böyle güzel gidip,
Hayallerimizin yavaş yavaş olduğu anlarda,
Seni kaybetmek yıkar beni...
Sevgim sana sonsuz
Senin sevginden de eminim,
İnanıyorum ve güveniyorum,
İstediğin sadakati, istediğin mutluluğu elimden geldiğince veriyorum sana,
Senden de alıyorum fazlasıyla hepsini,
Ama korkuyorum!
Sadece buruk bir korku bendeki...
Benim için artık vazgeçilmezsin,
Seni doyasıya yaşıyorum,
Sen sayıkladığım tek isim,
Sen varolan tek hakikatimsin...
Seni seviyorum...
(Kalbimin Eşsiz Sevdiğine,22.10.2003)
Ozan RariKayıt Tarihi : 22.10.2003 00:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Rari](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/10/22/seni-yasiyorum-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!