Gülüm, yokluğuna alışamadım,
Düşündükçe seni kahroluyorum.
Sevdam ile bir kez buluşamadım;
Düşündükçe seni kahroluyorum.
Biliyorsun kaç yıl geçti aradan,
Bir haz alamadım kaşı karadan,
Seni bana mihman etse yaradan,
Düşündükçe seni kahroluyorum.
Dile kolay bunca derdi yaşamak,
Gönülden gönüle hasret taşımak,
Yokluğunda bile seni yaşamak,
Düşündükçe seni kahroluyorum.
Çam Âşık’ın üzüm üzüm üzülür,
Sinesinde dert düğümü çözülür,
Seher vakti dost bağında gezinir
Düşündükçe seni kahroluyorum.
S-420
Bekir KaraçamKayıt Tarihi : 29.3.2016 17:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!