Garip bir tezahüt doluyordu içim,
Fırtınalar koparken,
Lanetler yanerken içimde.
Dışarıda yalnız bir gece daha yaşanıyordu,
Zaman zerrelere bölünmüştü.
Bir yandan ayın hüzünlü karanlığı,
Bir yanda gecenin korkutan sessizliği..
Bugün hiç korkmadığım kadar,
Korkuyorum geceden,
Çünkü bir yarasasın gözlerimde,
Bir ayyaşın narasında,
Sensizliği görmek istemiyorum.
Seni yaşamak istiyorum,
Hapsolurken duygularıma.
Kayıt Tarihi : 21.8.2001 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!