Maviler giydim bugün
Sana benzemek için
Ama anladım ki sen
Renklere can verensin
Adını ilmek ilmek
Dokuyorum gönlüme
İşlenmiş her yerime
Zihnime, benliğime
Sen hiç sensiz kalmadın
Sen, sen, diye yanmadın
Bendeki seni görüp
Karalar bağlamadın
Kurumuş toprak gibi
Yanmışım kavrulmuşum
Senin varlığında ben
Tekrar hayat bulmuşum
Sözde anlatılmaz
Seni yaşamak gerek
Engin denizler aşıp
Gemiler yakmak gerek
Kayıt Tarihi : 8.10.2024 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!