Kimliği yok aşkımın,
Usulca çekilir ihanet üzerinden.
Kim bulabilir ki beni burada,
Endişelerim korkuya dönüşüyor.
Aslında sen sevilemeyecek kadar güzelsin,
Büyüsü bozulmasın sana olan bakışlarımın.
Sen iste ben susarım,
Sen iste ben konuşurum,
Sen iste ben severim...
Seni kontrol etmek değil sevmek,
Seni anlamak,
Seni yaşamak,
Seni sen olarak kabul etmek.
Kıymet bilmek ve ihtirasını korumak,
Sana anlam katmak seni değiştirmektir.
Sende anlam bulmak yeterli sevmeye,
Susuyorsam senin için,
Hayal kurmuyorsam senin için,
Sebebsiz birden ağlıyorsam senin içindir.
İmkansızlık içinde yaşamak değil hayat,
İmkansız olanları değiştirmektir.
Köprü kurmak yarınlara,
Yarınlara geçip onları güzelleştirmektir.
Yıkmak, yakmak kolay olandır.
Kaybetmek geleceğini bilmeden beklenen kişiyi,
Sığınmak ilk limana anlamsızca.
Aslında seçtiğin liman seni hiç bir zaman sen yapmaz.
Seni sen yapan o yorgun fırtına,
Hayat o kadar kısa ki telafi etmek bile yetmeyecektir.
Bağışlamak var bunun yanında,
Seni sen yapmayan yerine getirmek birini,
Hayalindeki farklı, karşındaki farklı
Sessizlik bir çığ gibi büyüyorsa,
Kader usulca sürükler ayrılığı aklına.
Felek sessizce çalar türküsünü.
Kapılarını kapatır kalp.
Bir günü bir yıl gibi yaşar,
Sessiz gidişlerle süslersin hayatını.
Çok zor şey sevmek...
Sevmek ve sahip olmak.
Bu durumu sürdürmek daha da zor.
Kayıpsız yarınların beni hergün bir adım daha sona götürüyor...
Uykusuz geceler beni yıldırmıyor,
Çaresiz kalmak beni öldürüyor.
Kaç kere öldüm sensizken ben,
Kaç gece gözlerimde seni aradım.
Seni sevmek te seninle yaşamakta,
Sen olduğun sürece senindir.
Kayıpsız geceler yarınlarıma köprü artık.
Doğanla, tabiyatınla seninleyim....
Kayıt Tarihi : 21.6.2020 11:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!