Karanlık gecelerin matemli saatlerinde yine seninleyim.
Gözlerimi her zaman ki gibi denizler sarmış
Akıtmamak için göz yaşlarımı mücadele veriyorum.
Derin bir iç geçiriyorum,
Ah diyorum ah,
Keşkeler birbirini kovalıyor.
Bir türlü sonu gelmiyor noktayı koyamıyorum
Gözyaşlarında boğuluyorum.
Sensizliğin zehrini içmişçesine kendimden geçiyorum
Fakat senden geçmek…
Öylesine zor ki,başaramıyorum
Limana demir atmış bir gemi gibi,
Yüreğime,ciğerime öyle saplamışım ki seni…
Çekip atamıyorum.
Allah’ımdan seni diliyorum.
Hayırlısıysa onu bana yaz Allah’ım
Ümidimi tevekkülle yoğurup,
zamanın hızlı seyrine bırakıyorum.
Velhasıl bedenimi ilmik ilmik seninle dokumuşum,
Eskitmemek için dolabıma koymuş,
Ve,üzerine kilidini vurmuşum.
Belki bir gün olurda açmak üzere,
Yada…
Ne dersin bu sevda çiçeğini soldurmak,
Esmerime yakışmasa gerek…
Seni çok seviyorum.
Kayıt Tarihi : 29.4.2008 10:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!