Seni Yaşamak Şiiri - Mücahit Karaçınar

Ruhumu saran yalnızlığı günlerce damıttım
Senin varlığınla doldurdum içini
Bakışların tatlı gülüşün sesinin içli yanı sarmaladı benliğimi
Yüreğime bozulmuş en güzel puzzledın
Buldukça güzel yanlarını bir parçam ile bütünleştirip yeniden doğuyordum sana
Seni yaşamak derin çizikler çekmekti duvarlara
Varlığına şükretmekti
Seni yaşamak bir bebeğe tebessüm ettirmekti
Seni yaşamak emekleyen bir bebeğin ilk adımlarıydı
Düşeceğinden korkulu gülüşüyle masum şirinliğiyle cana yakın olmasıydı seni yaşamak
Saçlarına bir ukde kondursam yüzünde son bulsa dokunuşlarım.
Gözlerinde son bulsam mavi gözlerimle hayata
Sen en güzel rüyalarımı boya güzel kadın
Sabahımı şiirlerinle aydın kıl günümü yaşam dolu
Kendimden taşarak ulaşan dizelerim yüreğinin nazik çeperlerinde yer edinsin
Bütün hüzünler bir bir eksilsin defterinden
Bir çiçeğe vereceğimiz isim olsun
Bir şiire vereceğimiz başlık olsun
Gülüşün katışsın gülüşüme kalbim huzur bulsun
Yürüdüğün yollarda iz olsun gözlerim
Dokunduğun kalemlerde bir ten
Gecene huzur olsun varlığım
Bana bahşettiğin dünyayı çok aradım ben
Huzurun sesiyle harmanlanan şiirlerini
Ve dillere destan güzelliğini
Kelimelere yetirebilmek için ruhunu okşadım şiirlerinle
Seni ılık bir göz yaşıyla yaşadım ilk günden beri
Derin bir derya denizdin nutkumda
Tutulduğum yerden sana dökülüyorum dizelerimle
Bana sevgiyi bahşettin sana dökülecek kelimelerin çoğaldıkça kalbimin içine doğmayan bir hal aldın.
Akşamdan sabaha seninle doğdu düşüncelerim
Seninle ilikledim gün yüzünü geceye
Seninle düğümledim sevda denen aşk bağcığını
Senin adımlarınla yüreklendim kalbime ulaştıkça sen
Kendi adımlarımla emekledim yüreğine bebek gibi
Ruhumun derinliklerindeki şen şakrak yanlarımı çıkaran kadın
Sen bir meleksin demek geliyor içimden
Kozasından yeni çıkmış narin bir kelebeksin
Sen sessizliği çizerken avuçlarına ben dokuyordum gürültülerini
Tok bir sesle karıştık şiir gibi insanların kulaklarına
Sen dağılan cümlelerimi getirdin
Ruhumu topladın zifiri karalıklarda
Ömrümüz kadar uzun cümleler kuracağım artık
Gözlerin kadar derin imgelerle harmanlayacağım ruhunu
Tükendiğim yerde tüketeceğim huzursuzluğunu
Dolduğum yerde taşıracağım sevinçlerini
Bana sevgimi sen getirdin sepetinde
Her övün bir şiirin ile besledin ruhumu
Bir kuşun kalbi gibiydim avuçlarında
Sana heyecanlı bir sıkımlık can gibi sana emanet
Bana uzun şiirlerimi geri getiren melek
Hiç gitme kalbimden sen çırp ruhumu rahatlatan kanatlarını