Seni yaşadım sessiz Şiiri - Ümran Aldıç

Senin sahillerinde seni yaşadım sessiz.
Senin yürüdüğün yollarda yürüdüm.
Sahildeki çay bahçesinde kahve içtim.
Senin sahillerinde seni yaşadım sessiz.

Deniz hafif dalgalı, hava nefisti bu gün.
Gökyüzü pırıl pırıl, bulutlar öbek öbekti.
Senin binlerce kez baktığın ufuklara daldı gözlerim.
Senin sahillerinde seni yaşadım sessiz.

Kırmızı gözlü, gri kanatlı martılara anlattım seni.
Çığlıklarla isyan ettiler yaptıklarına.
Kucak dolusu ah yolladım sağır yüreğine.
Senin sahillerinde seni yaşadım sessiz.

Bilirsin yanlızlığı sevmem sessizliği sevsemde,
Konuşmak isteyince bazen, yanımda bir can isterim.
Benimle olduğunu hissettirip sessizliği yaşamama izin verecek.
Senin sahillerinde seni yaşadım sessiz.

Yeniden tattım gülerken içerden, ağlamayı.
Yüreğim çığlıklarla haykırırken, sakince konuşmayı.
Özlemişim sanki......acıyı.
Fırtınadan çıkmış, sakin bir koya demir atmış gibiyim şimdi.
Senin sahillerinde seni yaşadım sessiz