Seni yaralamak istemedim hiç Şiiri - Y K

Seni yaralamak istemedim hiç,
İçten,
Yaralanması gereken hep kendimdin
Diye düşünürdüm hep.
Yaralayamazdım seni,
Sana o ağır cümleleri bile sarfederken.
Çünkü tek bir söz bile sana giden,
Yüreğime işlerdi en derinden.
Seni kırmak istemedim hiç,
Senin yerine ben paramparça olayım,
Sonra dağılayım etrafa,
Her kırıntımı sen topla istedim,
Tek tek
Ve özenle,
Sonra yapıştır,
Yeni bir ben olayım diye.
Yeniden kırılayım farketmez,
Sen olduğun sürece.
Seni hiç üzmek istemedim ben,
Çünkü her bana bakışında
O en hiddetli fırtınada
Ben üzüldüm hem senin hem de kendimin yerine
Ama seni hiç üzmek istemedim ben…
Bir gün sarıldım sana, sıcaklığına,
Yüreğime işledi,
Ve bir anda tüm bedenimi kapladı.
O gündür sensiz tek bir anım benim
En boş yüzüm oluverdi insanlara çevrilen,
En umutsuz yarınım…
Seni öptüm bir kere ben
Öyle derindi ki,
Hayalden bile olsa
Öyle güzeldi ki.
Çünkü senin herşeyin benim bir yanımdı,
Ve senin her bakışın benim bir umudum…
Gözlerin, sıcaklığın ve sen olmadığın sürece
Nasıl inanır bu yürek gerçekten
Olabileceklere
Yol alır? ...

(((Söyle yada anlat demiştim oysa,,,oysa,,,,ve oysa, yarına, söz kendime ve sana! ...)))