...(Seni Yalnızlığıma Gömdüm) ...

Senden arta kalanları dağıttım eşe dosta
Kalmasın bende miras ne sevgin nede kendin...
Seni yalnızlığıma gömdüm

Yok ettiğin beni düşünmeden yalanlarını yaktım
Ateşlerde yanan yüreğimi denizlere attım
Kalmasın ne alevi nede külleri
Yanacak bir kor bile bulunmasın o yürekte...
Seni yalnızlığıma gömdüm

Güvenimi bir yaralı serçeye verdim
Kendimi onda gördüm,
düşündümki uçması için ona kaybettiği güven gerek...
Seni yalnızlığıma gömdüm

İnancımı bir küçük çocuğa verdim,
her şeye güvenip inanıp aldanmasın diye
İnandıklarımı görüp yıkılıp düşmesin diye...
Seni yalnızlığıma gömdüm

Gözyaşımı anneme verdim
Ağlamakla tükenmeyen,
gözyaşlarını birde bana dökmesin diye...
Benim için yine ben ağlarım anne...
Seni yalnızlığıma gömdüm

Hayatımı yaşlı bir çifte verdim,
bu kadar aşıkken birbirlerine
Onları ayıracak ölüm biraz daha geciksin diye...
Seni yalnızlığıma gömdüm

Sevdamı mecnunlara verdim,
yakıp kavuran bu sevdayı
Ancak onlar taşıyıp sahiplenir diye...
Seni yalnızlığıma gömdüm

Kızgınlığımı dağlara verdim,
orada esip gürlesin
Kimseler anlamasın benden ayrıldığını...
Seni yalnızlığıma gömdüm

Kırgınlığımı otobüs durağına koydum,
gitsin yol alsın başka duraklara
Uzun sürmesin kırgın yolculuğu diye...
Seni yalnızlığıma gömdüm

Canımı ALLAH'a verdim
Ondan aldığım bu canı
Seninle besledim
Seninle büyüttüm
Ve seninle öldürdüm...

Seni yalnızlığıma gömdüm,
Yalnızlığımı kalbime...