Seni üzmemek.. Şiiri - Fatih Işık

Bir deniz…
Siyah ve kırmızıdan ibaret..
Bir kıyısında sen varsın..
Gözlerinde yine o aşık olduğum parıltı.
Ve yine sen, ismi gibi olmayıp da sevdiğim
Tek canlı..

Çok uzaklarda
Ben her zamanki buğulu bakışlarımla,
Seni bekliyorum..
Fakat sen
O kadar meşgulsün ki dünyaya neşe saçmakla,
Sen güldükçe ben ağlıyorum,
Sen sevdikçe bu hayatı,
Ben hergün ölüyorum.

Seni yazıp seni anlatmamak
Ya da sana aşık olup da
Aşık olmamak..aynı şey aslında.
Beyazdan daha parlak siyah gülüm,
Seni üzeceğim diye o kadar korkuyorum ki,
Sesimi çıkartmıyorum..
Fakat içimde binbir kasırga esiyor,
Yüzüm gülüyor ama
İçim yağmurlarla dolup taşıyor..
Gerçi gülmem seninkinin yanında
Hiç bile değil.

Keşke ilerde bir gün olsa da
Sen ve ben
Bu sarı limanda
Yalnız benim için esen rüzgarla
Sarılsak birbirimize..ve hiç ayrılmasak..
Hem ışığım,
Hem sırrım,
Hem de ab-ı hayatım olsan..

Bu sefer aynı hatayı yapıp seni üzmem merak etme..
Seni ebediyen bu gönül bekler,
Çünkü sen siyah gülümsün..
O yalnız benim gönlümde biter..