Seni uzaktan izliyorum İstanbul
Karşı kıyılarda, sana hayli uzak
karşı sahillerden izliyorum seni
Senden kaçarken
Sevdalarımı, aşklarımı, acılarımı,
sevinçlerimi ve umutlarımı
yakamozlarına emanet ettim
Martılarının kanatlarına gizledim düşlerimi
Seni izlerken karşı sahillerden
içim sızladı, yüreğim acıdı
sana olan özlemim gözlerinde yaş oldu
ne senden vazgeçtim, ne de senle olmak istedim
denizin sakin çarşaf gibi duruyor karşımda
şimdi yakamozların daha parlak,
daha canlı ışıldıyor karşımda
raks ediyor mehtapla
yıldızların rüzgarla sevişiyor
Ay tanıklık ediyor bu sevda senfonisine
Söylesene asırlık şehir!
Nasıl öyle naif,
öyle bohem kalabiliyorsun?
Böyle mi kandırıyorsun şairleri
ya da böyle mi ilham oluyorsun yazarlara?
Öyle ya beni de böyle kandırmadın mı,
böyle yıldırmadın mı beni
Ben sana aşık,
Ben sana tutkun
Senden nefret eden
ama asla seni terk edemeyen
Şimdi elimde kalemim
Seni yazıyorum dilsiz sayfalara
Seni izlerken karşı sahillerden
11 / 01 / 2006 – 05:15
YALOVA
Hüzün YücelKayıt Tarihi : 7.6.2006 13:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!