Avuçlarımın arasındaydı ufacık ve titriyordu zavallı şerçe kuşu. Alışverişten döndüğümde bahçede duydum sesini. Elimdekileri bırakıp hemen bahçeye koştum. Yerde yatıyordu. Belli çaresizdi. Karşıdan gelen bir kedi, sanki yalanır gibi yaklaşıyordu serçe kuşuna. Yerden taş aldığım gibi fırlattım olduğu yere. Nasıl kaçacağını bilemedi. İşte avuçlarımdaydı. Ürkek bir şekilde bağırıyordu.
Aceleyle eve gittim. Eskiden kalma kuş kafesine koydum önu. Annesini arıyordu sanki.. Keşke dilinden anlayabilseydim. O da bebekti işte. Ancak annesi anlardı dilinden. Evde kuş maması vardı. Tekrar elime aldım serçeyi, beslemeye başladım. Acıkmıştı. yerken yüzü gözü mama içinde kalmıştı. Bir yandan içimde bir sızı, bir yandan kediye kaptırmadığım için, bir mutluluk vardı. İsmini çitlembik koymuştum.
Ertesi gün çitlembiğin sesiyle uyandım. Kafesin yanına gittim. Su içiyordu.
Ne güzel kendi başına su içebiliyordu. Yine elime alıp seve, okşaya mamasını yedirdim. Bu sefer büyük iştahla yiyiyordu. Sanki bebeğimi besler gibi mutluydum. O yedikçe ben doyuyordum. Aradan zaman geçtikçe,
tüyleri harika bir şekil almaya başlamıştı. Bulduğumda ise bedeninin çoğu tüysüzdü.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki sevgili Menekşe Hanım. Benim de ''Saçaklı'' adlı bir kanaryam vardı. Mutfaktaysam mutfakta, masadaysam o da yanımda idi. Bana dertlerimi unutturan, çok sevimli miniminicik bir kuştu. Bir gün ben Ankara'da iken, oğlum kafesini hava alsın diye balkona koymuş. Kargalar zavallı Saçaklı'mı gagalayarak öldürmüşler. Oğlumun da, benim de bütün ailenin üzüntüsü o kadar çok olmuştu ki,sanki evin bir ferdini kaybetmiş gibi acı çekmiştik. Onu hiç unutamadım. Başındaki o kahküllü saçlarını, tek gözünü uyuyarak uyuyuşunu hiç unutmadım. Tebrik eder, bu güzel yazınız için sizi kutlarım. Selam ve sevgiler...Hâlenur Kor'
Menekşe Hanım,
Hikâyeleriniz gerçekten çok güzel.Sonuna kadar akıcı bir uslupla sürüklüyürsunuz okuyanı.
Bu da çok güzeldi.İnsanın,verdiği sevginin karşılığını,minik bir kuşun yüreğinde bile görmesi ne kadar mutlu ediyor onu..Sonunda,giden her
sevgilinin ardından olduğu gibi hüzün ve yürekteki izi kalsa da..
Kutlarım efendim,teşekkürlerim ve saygılarımla,
Ünal Beşkese.
GÖNLÜNÜZDEN GÜL DAMLALARI EKSİK OLMASIN.SELAM VE DUA İLE.
bazan insanlardan darbe yiyince diyorum ki,aaah bu hayvanlar..hayvanlar insana kazık atmazlar,ihanet etmezler..karşılıksız severler...onların sevgileri tertemizdir ve masumdur...
şahane bir öyküydü can..zevkle okudum...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta