Takvim yapraklarını geriye doğru çeviriyorum da,
Apansız,sessiz sedasız gelişini hatırlıyorum.
Meğer ne güzel günlermiş onlar.
Ve sonra...gidişin geliyor aklıma..
Kahroluşum,puslu gözlerle ardından bakışım..
Sen duymadın ama,
Son kez haykırdım ismini feryat edercesine.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
