-Yanık Ozan'a-
Yusuf mekânında, dâvâ uğrunda,
İşkence çekerken seni unutmam.
Hâl, cezbe ânında, dâvâ uğrunda,
Gözyaşı dökerken seni unutmam.
Allah'ın izniyle hâlis niyetim
Zâlimin önüne dağlarca setim
Kerpeten söksede tırnağım, etim
Yâ Sâbır çekerken seni unutmam.
Yol Hakk'ın yoludur revân olayım
Eseyim has koku, Reyhan olayım
Çay, dere değil de, Seyhan olayım
Ummana akarken seni unutmam.
Peygamberim övdü; 'Has' dedi 'Gârip! '
Mansûr'um, Yûnus'um; 'Dost' dedi varıp,
Ülkü için yüreğimi çıkarıp,
Ateşte yakarken seni unutmam.
Hasret bölük bölük; Minâ'da, Kaf'ta
Sevdâ çekenlerle durur bir safta
Bir duvarın boyu say ki bin hafta
Duvarı yıkarken seni unutmam.
Kalem sebeb.. sana; Yürek, dilim dost
'Dost' diyerek uzattığım elim dost
Ermeydân da kılınç, kınım, yolum dost
Cihâda çıkarken seni unutmam.
Kaza, gün görmedik tedbiri bozar!
Şehîd'e topraktan olurmu mezar? ! !
Rızâ berâtını takar da gezer;
Boynuma takarken seni unutmam.
Ozan İlo asma, üzüm bağında
Ülkü çiçek açmış gönül dağında
Hâsılı ömrümün en son ânında
Azrail bakarken seni unutmam...
Kayıt Tarihi : 16.2.2007 20:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!