Yaşamın en kıyısında
Çakıl taşlarını fırlattım gözlerimden
Belki bulurum diye geldiğim yolu.
Aç güvercinler
Ekmeklere kanmaz olmuşlar meğer
Ay ışığı yansıtırdı oysa çoğu zaman
Çakıllarımın rengini
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Unutmanın her farkındalığı bir hatırlayıştır
ve hep hiç unutamamışlıktır.
Unuttum demek ne kadar unutmaksa,
o kadar herkessindir sen de.
Can havlinden başka ne söyletebilir ki zaten
senden çıkmış bir seni dilimde.
Gözlerinin boşluğunu görebilen bir gözse bendeki,
derin bakışlarım gözlerinde demek işte hala…
bugün okuduğum en güzel şiirlerden biriydi.kaleminiz daim olsun kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta