Ey gülüşü gonca olup ta bülbülü kıskandıran gül
Yaşadığım her gün gönlümü saran saba rüzgârı
Senin yürüyüşün bulut, kokun baharımsı
Sen pembe düşlerimde ki, hayatımın yitik sevdası
Ey sarı gülün açmamış en son goncası
Yüreğime sessiz sedasız girdiğin doğru
Belli ki, usulca aştın o dikensiz yolu
Ama yoktur ki, o yolun sonu; dipsiz kuyu
Gideceksin bir gün ardında sevda türküsü,
Bırakarak, gri ufuklarından sonsuzluğun
Ey melankolik sevdamın sarı goncası
Nasıl derim istesem ben seni unuturum!
Kayıt Tarihi : 31.1.2010 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!