Seni Unutamadım Şiiri - Mözgür Özbek

SENi UNUTAMADIM

ahuzarım var bir şey demeyin bana
gözlerimden akan kanlı yaşlara
seni sordum gökteki garip kuşlara
seyreyledim dağlara taşlara
seni arar seni sorarım
karıştı aklım durdu dimağım
silindi mazim isyanda anılarım
ben beni unuttum seni unutamadım

bu günüme şükür deyişim
yarına dua edişim
aza kanaat edip yetinişim
sensin gönlümde eksik her şeyim
sensin özlemim hasretim
sensin ağlamaklı gülüşlerim
şimdi sel oldu çağlar gözyaşlarım
ben beni unuttum seni unutamadım

cam kırıkları gibidir kelimeler
bazen insanın ağzına dolar
sussan acıtır konuşsan kanatır
anlatamıyorum halimi kimselere
yürek düştü ateşden ateşlere
karıştı külüm dumanım
gönül çantamda hayallerim umutlarım
ben beni unuttum seni unutamadım

yokluğunda canım derinden yanar
coşar feryatlar figanlar
çaresizliğe küser yarınlar
şimdi hüzünlü esiyor rüzgarlarım
parlamıyor gökteki yıldızlarım
aya kızdım güneşi karartım
ben beni unuttum seni unutamadım

sensiz hiç bir şeyin tadı tuzu kalmadı
sen varsın diye
umutla arıyorum kalabalıkları
bomboş sanki caddeler sokaklar
şaşkın şaşkın atıyorum adımlarımı
canımı yakıyor otobüslerin boş durakları
yürek ikna olmuyor sustu artık dilim
ne yaptıysam asla olmadı anlayamadım
ben beni unuttum seni unutamadım

m.özgür özbek