Dünyanın en mutlu insanı ben olurdum
Yeni bir sevgili yeni bir hayat bulurdum
Sevgiyi dostluğu kardeşliği arar dururdum
Bir gün kalbimden seni atabilseydim
..................................................................
Hayattan ümidimi kesmezdim sen yoksun diye
Kalbimi bir başkasına verirdim beni mutlu etsin diye
Beni terkedip gittin döndüm divaneye deliye
İnan çok mutlu olurdum seni unutabilseydim
......................................................................
Hayatım perişan olmazdı gurbet ellerinde
Ömrüm kıp gitmezdi aşkın sellerinde
Ahenkli bir düzen olurdu sazımın tellerinde
Gerçek sevgiyi tadardım seni unutabilseydim
...........................................................................
Yaktın beni sevgilim çekeceksin cezanı
Bilmezsin ki kimdir sana şiir yazanı
Öğrenmek isterdim seninle aramızı bozanı
Bir çıkmaza girmezdim seni unutabilseydim
7 Temmuz 1991 Dolmabahçe Gemisi / ÇINARCIK
Yazar : Muharrem DALGIÇ
Bir Şair Muharrem EZBERBOZAN Şiiri
Muharrem DalkıçKayıt Tarihi : 7.3.2016 10:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!