Günler...
Geçmek bilmeyen günler...
Senin gittiğin günden beri alışmaya çalışıyorum yokluğuna...
Hasretine dayanmaya çalışıyorum...
Unutmaya çalışıyorum seni...
Tam birşeyler söyleyecekken sitemler yağdıracakken ardından sana...
Boğazım düğümleniyor,gözlerim doluyor,anılar geliyor aklıma...
Tam da o tek kelimeyi söyleyecekken...
Sevmiyorum diyecekken ardından...
Kalbim buna izin vermiyor!
Hani beraber çocukça gülüp eğlendiğimiz,sevindiğimiz...
Aşk dolu fotoğrafları yakacakken...
Sol yanım acıyor sürekli...
Engel oluyor birşeyler bana...
Günler haftaları,haftalar ayları,aylar seneleri kovalıyor...
Takvimden her bir yaprak kopardığımda...
Belki bir gün diyorum yine bir gün...
Fakat olmuyor,gitgide artıyor çaresizliğim...
Umudum azalıyor,bitiyorum,tükeniyorum,günden güne eriyorum...
Ne doktorlar ne hocalar ne fallar...
Hiç bir yerde yok sensizliğimin çaresi...
Kahretsin ki azalsın isterken sevgim günden güne artıyor...
Nefrete dönüşsün derken günden güne yanıyorum sensizlikle...
Hasretinle eriyorum bitiyorum...
Yüzümdeki çizgilerin nedenini ise dünyaya ''O'' diye haykırıyorum...
Onsuzluk diyorum herkese...
Geç de olsa biliyorum...
Aslında ölümümü seni sevmekle kendi ellerimle yazıyorum...
Kayıt Tarihi : 29.6.2009 23:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hiç yok!!!!!!!!!!!!!!
yazmak en güzel şeydir bence. yazmanın devamını diliyorum...
TÜM YORUMLAR (30)