Seni Umutlarıma Boğmuştum...

kendi umutlarıma seni de ortak etmiştim.
aslında sana değil,
umutlarıma bağlanmıştım her kelimende
kaybolmuştum ve arıyordum bedeninde bedenimi
sesine vurulmustum ilk
sesindeki inatçı perdeye..
sogukluklar , yabancılıklar hep çekmişti beni
bir adam, hatta ' o adam' konusuyordu düşümde senin yerine
düş perisi gerçekle küskünlüğünü bozmuştur diye inandırmıstım kendimi

seni umutlarıma bogmuş
umutlarını yalamıştım telefondaki düşüşlerde
çalmıştım kalbimden bir aşkı doğurtmak için

günler bir yalanla nasılda geçiyordu...
senin sesinde hayallerime göz kırpmış,
köpek gibi ulumuştum.
umutlarımla bir başkasının bedeninde sevişmeyi kolay sanmıştım!..
kırmamalıydım,yalanlamalıydım nefretimi,
kendi kavgalarımın kurbanı olmamalıydın.

ama kolay sanmıştım bir başkasının bedenininde soluklamayı...
seni umutlarıma boğmuş,
sevgini kurban seçmiştim.
günler bir yalanla nasılda çekişiyordu..

sesimdeki ihtimaller ve çelişkiler azalıyor ey eski sevgili
artık yanlızca kendimi boğuyorum
kırmak ,kırılmaktan daha kötü...