Seni Ummak Şiiri - Necat Önder

Neler çekiyorum gelsen de görsen
Titriyor inan ki elim ayağım
Uyku değil kan akıyor gözümden
Tutmuyor ne solum ve nede sağım
Seni umuyorum hep seni canım

Kalbimi bir garip ihtiras almış
Ruhumda yılların özlemi kalmış
Gözüm duvardaki resmine dalmış
Hayalinle dolu san ki kucağım
Seni umuyorum hep seni canım

İçimde ateşin ah nasıl yanar
Onulmaz dertlerin kaynağısın yar
Açılmış kapılar sonuna kadar
Yolunu bekliyor evim ocağım
Seni umuyorum hep seni canım

Hasretin gözümde hiç dinmeyen yaş
Lokmalarda artık bir zehirli taş
Gitsem mi kalsam mı diye bir telaş
Bir tedirginlik ki çıldıracağım
Seni umuyorum hep seni canım

Düşüncenin birinden diğerine
Sıçradıkça batmaktayım derine
Bir gün son kez dalıp ta gözlerine
Şu küçük aklımı kaçıracağım
Seni umuyorum hep seni canım