Seni Türkiye'm Kadar Sevdim

Seni Türkiye’m kadar sevdim,
Yeşil ve maviden başka renk bilmeyen Karadeniz’de,
En taze fındığı ben yedim,
Havaya bir el ateş atıp,
Düğünlerinde horon teptim,
En demli çaylarından iki kıtlama çay içtim...
Karlı ve dondurucu olurdu Anadolu kışları,
Bembeyaz yaylalarda gezdim,
Ağzımdan çıkan buharımla ısıttım kendimi,
Onun için hep ismini yineledim...
Kumsalında gördüm deniz kızını Ege’nin,
Tıpkı sana benziyordu,
Üstünden bal akan incirleri ben topladım,
Tuzlu sularda unuttum kendimi çoğu zaman,
Seni vatanım kadar çok sevdim...
İstanbul şehrinde,
Boğazda küçük sokak çocuğuna bahşiş verdim,
Ve bembeyaz bir gül aldım yerine,
İstanbul’da gece saat üçte Beyoğlu’nda,
Birkaç fahişeyle beraber boş sokakları gezdim...
Ben seni uğruna ölebileceğim memleketim kadar sevdim...
Zeybek oynadım efelerle,
Gardaşlarla halay çektim gün ve gün,
Soğuk bir ayran içtim Urfa’da,
Şarap yerine,
Ben seni o güzel anlarımda hatırladım...
Seni ben Türkiye’m kadar sevdim...