Seni Terkettim Yüreğimden

unutulmaya terkettim gözlerini
sildim yüreğimden kazıdığım ismini
ne unuttun sen beni
ne de bir an dönüp geldin
ne umutsuzluk verdin
ne de umutlarıma su serptin
hep terkettin hep gittin
ardınsıra baktın canın yanınca
ve her bakışın
bir beni öldürdü bende,
kül oldum tekrar doğdum
ama sen yine baktın ardınsıra
ne bir adım geriye geldin
ne de güzel bir söz...

seni terkettim yüreğimden
ya da defettim kendi kendimi,
çektim çıkardım seni içimden
bir beden kaldım bir de ben
katlettin mukaddes kelimeyi
mahkum ben yargıç yine sen
müebbete bağladın ömrümü
kelepçe vurdun kalbime
zindan ettin yüreğini.
yıktım zindan duvarlarını,
seni zindanında terkettim
yıkıntılara hapsettim gözlerini,
alnıma yazılmış ismini
sildim Rahman'a haykırarak,
okumaya başladığım ilk kelimeden
ufukta beliren bir kızıllıkla
seni terkettim yüreğimden...

feshettim bütün anlaşmaları
yeminlere kefaret boyun borcum
başını yüreğime yasladığın anları
yanağına inmeden kuruttuğum gözyaşlarını
kulaklarımda çınlayan hoş sedalarını
al hatıraları ve çek git sen de
bakmadın hiç, yine bakma ardına,
görmek istemiyorum gözlerini
kulaklarıma ses gelmesin sesinden
esmesin rüzgar senin olduğun yerden
bak işte, seni terkettim yüreğimden...