Seni terkedemiyorum... Şiiri - Şair Jorji

yalniz ve kendi icinde bir alem. kendim gibi
yalnizliga kilitlenmis yazgim kaplamis sehrin her
yanini...
her gece tek basima yürüdügüm sokaklarda yazgimla
beraberim. yazgima uzaniyorum her gece ve her gece bir
sayfa aciyorum yasanmamisliga ait...
biriktiriyorum icimde yasanmamislari...yazgima
uzandigim her gece karanligi bölen adimlarimla sehrin
yalnizligini dolduruyorum koynuma ve icimde nihayete
ermeyen derin düsünceler hep yürüyor...
yürürken yüzüme dagilan hafif buruklukla basimi iki
yana sallayip bir sözcük birakip gecenin sessizligine
'bitti' diyorum 'bitti'...
evet belki mutluluklar nihayete erdi ama bitmedi
geceye ve sehre mührünü vuran acilar, acilarim...
acilar aciyor ve sevdamida acitiyor... yalan degil
amansiz ve zamansiz yakaladilar beni...
acilarin ruhunu yudumladigim bir ömrü sigdirdigim her
gece avuclarimda sadece tükenisi kaliyordu geride...
benden koparilan yüregimdi kendimde kalansa kalamayan
mutluluklar, tarifi kederle örülen sancilar..
sehrin sokaklarinda mechule dökülemeyen yaslarimin ve
yillara gizledigim kanayan yanlarimin viranesi olmustu
sehir...
soguk gecelerin soluk yalnizliklarini hep sicak
gözyaslarim bölmüstür...
insanlar ve sehirler bü
..........
..........