Seni terk ediyorum... Şiiri - Mehmet Tunçer

SENİ TERK EDİYORUM
İşte yine o akşamlardan bir akşam.
Aynı mahalle aynı sokak
Aynı sessizliğinde şehir.
Az sonra çekilecek yine mahalleli perdeli pencereler gerisine
Sokak yine bürünecek dünkü muammasına...
Yan bloktaki komşum başlayacak yaygaraya
Bebeler aglarken geceyi yırtarcasına
Köpekler havlamaya başladımı
Kedilerse sırtlarında kamburları sus pus olacak.
Karşımdaki balkon aşıklarını ürkütmeden
Bende sessizce çekileceğim yanlızlığıma.
İlk kadehimi öylesine içecegim
İki,üç....
Karşı duvarda hayalin belirecek
Oda halısındaki ayak izlerin bana doğru gelecek
Yastığımdaki bir tek saç telin saracak tüm yastığı.
Saksıdaki çiçek bir daha yeşil olacak.
Kafesteki Çapkın sevincinden şarkılar söyliyecek.
Ellerimde ellerinin yangınlığını hissettiğimde
Gözlerinin yeşilliğinde unutacağım her bir şeyi
Tüm suçları kabülleneceğim...
Sen buradasın..
Sen yanımdasın diye içim içime sığmayacak.
Son kadehimi öylece bırakıp,
Sevmediğin sakalımı kesmek için gittiğimde..
Tam sabunlarken sakalımı
Aynadaki notun yine çıkacak karşıma
...SENİ TERK EDİYORUM.
Bir kazan kaynar su boşalacak başımdan aşağı..
....belki umuduyla koşacagım odaya
Duvarı aynı sogukluğunda
Ayak izlerini halıda hareketsiz
Yastığımda saçını bir tel
Kafesteki Çapkınıda sus pus görünce
Seni tanıdığım..Sana delicesine tutulduğum o güne
Seni silip atamadığım içinde ençokta kendime
Lanetler okuyup son kadehimi içeceğim...