SeNi TaNıYoRuM Şiiri - Turan Gündeş

Evet, seni tanıyorum.
İlkokulda ben sekizde, sen beşteydin.
Sen çağırırdın elim sendeye.
Başkaları vardı oyunumuzda.
Sen benim yanıma gelirdin usulca.
Vurmazdın elin sırtıma.
Oyuncak arabamın içinde,
Gülerek kondururdun buseni yanağıma.
Elim sende derdin kulağıma.
Nefesinin sıcaklığı hala boynumda.

Sen başkalarını ebelerdin gizlice.
“seni çook seviyorum sevgilim.”
Derdin çocukça.
Sanki ben büyükmüşüm de.
İnanmıyordum aslında
“canım benim” diyişine.
Çünkü beni arkamdan itip,
Mavi boncuk dağıtıyordun herkese.
Bu fettanlığından vazgeçtiysen, dönsene!
Zira, gitti gidiyor komdayım şu anda.
Alıcım yok sanma
Kanmıyorum artık,
“Seni çook seviyorum” diyenlere.