Seni Tanıyor muyum Şiiri - Sabri Gürbüz

Bir bedene sahipsin
Elle tutulur
Yürüyüşün, gülüşün var
Yemek de yiyiyorsun
İsmin var, cismin var
Ama nedir farkın
Seni tanıyor muyum

Bana bakmaz
Beğenmez dedim
Cımbızla ümit çıkarttık senden
Bana..

Zamana bıraktım
Her çaresizliğimdeki gibi
Ne yapacağımı bilmiyordum
Bunun prosedurü yoktu da zaten

Hayallerimdeki korkularımdan biri de
Senden kabul görmemdi
Çünkü insan
Hayallerine kavuşmayı ister de
Onlarla nasıl yaşayacağını düşünmez
Mutlu son kavuşmayla bitmez
Filmler hep böyle bitmez mi
Oysa o kavuşma bir başlangıçtır

Birkaç kelimeyle;
Korkak, tembel
Ve karamsar biriymişim..
(Ve kendine güvenmeyen)

Kendimi teselli ederim
İçimde bir aslan yatıyor diye..

Seni tanıyor muyum
Ben senin etrafındayken
Sen de benim etrafım da mıydın
Gözlerim sana yol ararken
Sen farkında mıydın
Ama ben
Seni tanıyor muydum

Seller heryeri yıkmışken
Yollar sularla bölünmüşken
Ben köprüler aramıyordum
Kurtulmak için
Ben sığınak arıyordum
Kucağında ağlamak için

İşte gece, taht kurdu semaya
Biryerlerde özlemler pencerelerden taştı
Kimileri derdini yıldızlara açtı
Yine aralık bırakılarak kapandı kapılar
Işıklar uykulara kadar süzüldü
Korku, çocukların masumiyetinde söndü..

(17-07-2002)