Seni tanımak... Şiiri - Mustafa Akay

Seni tanımak, kendimi tanımakmış
Seni sevmek, hayatı sevmek...
Yuvammışsın, nerede olursam olayım,
yuva sıcaklığım...
Bütün karanlık köşeleri aydınlanmış ruhumun
Bütün bütün silkinmişim küllerimden
Dirilmişim, Zümrüdüanka misali
Aydınlığına bürünmüş, kanat açmışım
Gözlerindeki güneşe doğru...
Nasıl bir ferah gökyüzü olmuşsun
Nasıl bir inşirah!
Duam olmuşsun...
Cemre olup düşmüş gülüşün
zemherimin tam ortasına,
Baharım olmuşsun...
Adını bağışlamışsın o gün,
O gün,
Cânânım olmuşsun...

21 Şubat 2015 - Istanbul