Seni Tanımak Şiiri - Süleyman Aslan

Seni tanımak veya seninle dost olmak;
Bir çiçeğe su vermek gibidir.
Bir mazlumun en büyük hayalini gerçekleştirmek gibidir.
Eli tutmayan bir ihtiyarın, gecesinde mumunu yakmak gibidir.
Okunan her Fatiha'yı sana armağan etmek gibidir.
En güzel gülü saçına takmak gibidir seni tanımak.
Seni tanımak veya seninle dost olmak;
Benim için aşk, sevgi, hasret kokan yağmur tanelerini,
Saçının her bir teline serpiştirmek gibidir.
Her kar yağdığında seni hatırlamak,
Yüreğinin temizliğine benzediği için.
Sen varsan güneş, ay, yıldız kimin umrunda ki?
Sen varsan eğer kim aşkına geceyi,rüzgarı, denizi şahit tutar ki?
Seni tanımak veya seninle dost olmak;
Mecnun'un Leyla'ya dediği gibi:
Mahlendeki(sokağındaki) köpeği bile sevmek gibidir.
Hayatında olan her nesneyi, her kişiyi sevmek gibidir.
Nefes alıp versen acaba yüzüme çarpar mı diye,
Her zaman yanında, karşında olma isteği gibidir.
Seni tanımak veya seninle dost olmak;
Bir oruçlunun iftardaki susuzluğunu gidermek gibidir.
Nasıl anlatsam bilemiyorum ki?
Seni tanımak veya seninile dost olmak;
Kalemimin tükendiği, kelimelerin kifayetsiz kaldığı,
Ve aklımın da yetersiz kalması gibidir.
Seni tanımak ve seninle dost olmak...