Seni Tanımadan Sevmek Şiiri - Batıkan Ka ...

Tanımadan sevmek istedim seni
Salıncak yapmak iki kolundan
Tüm çocukluğumu yaşamak
En güzel oyuncaklarımı senle paylaşmak

Boğulmadan geçebileceğimi sandım okyanusunu
Bir taş gibi ayaklarıma dolanan saçlarını katmadan hesaba
Bir gün, bir gün daha derinine indim sularının
Çok sen yuttum.

Ölüme bir sapak kala
Karşıma dikilmeni bekledim
Azrail’in böğrüne hançer saplamak seninle
Sonsuza..
Bir evrenden diğer bir evrene sıçramak
İnanmak sonsuza

Göz bebeğine yerleşmeyi istedim
Orada kendimi izlemek
İlk defa bir halta benzemek
Görmemek sonra hiç bir şey
Her çarptığıma sen diye inanmak

Temize çekmek kendimi
Terk etmek kötü alışkanlıklarımı
Sadece dudağının renginden içmek şarabı
Bir tütün gibi sarmak, sarmalamak isterdim
Akciğerime seni yazmak

Seni bunca zaman üzen, yaralayan avına çıkmak isterdim
Bir domuz gibi yere serip önüne atmak
Sonra kaç nefesim kaldıysa alınacak hepsini üflemek yaralarına
Kuş gibi elimden uçacağını hesaba katmadan
İyileştirmek..
Kanımı kanına karıştırmak!

Rüzgarına kapılıp oradan oraya
Her geçtiğim yerde arkanda bir poşet gibi savrulmak
Uğultularının penceremin aralığından kulaklarımda çınlamasını
Sen açmasanda ağzını
-Burdayım! Dediğine inanmak.

Seni tanımadan sevmek
tüm coğrafyanı bilmeden ezberlemek, her hücreni tenime kazımak
Vazgeçişlerden vazgeçmek
Her gidişimde sonunda varmak sana
Çırılçıplak ters kelepçe mahkum olmak

Seni kimse görmemişken, adını ezberlememişken
Seni kimse, sen kimseyi sevmemişken sevmek isterdim dedim.
Bir çocuk güldü üstüme
Tanrım, unut dedi.
Seni tam karşımda ulaşamayacağım duvarlar ardında gördüm
Sesim yetmedi
Unut dedin!

Kursağımdan bir lokma sen geçmedi
Hep yüreğime oturdu tüm sevdalarım
Seni sevmeden daha tanımadan unuttum
Unuttuklarım gögsümde en güzel nişanım
Unuttuklarım en büyük kayıplarım!