Bana ait ömrümü, ikiye bölüyorum,
Bir kısmında sen varsın,diğeri senden sonra.
Yitik arar gibiyim,bulurum belki bir gün,
Olmadığın dönemde, sanki yuvamda sürgün.
Aynı yerden başladık sonu olmayan yoldu,
Bazen gül,bazen diken,bazen de yokuş oldu.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,