Seni Tanıdığım Gün Sevgilim

O gün sevgilim, seni tanıdığım gün...
Mevsim sonbahar, aylardan Eylül
Yaz sıcağını çekmemişken henüz,
Ve ben yabancı bir memlekette sevgilim,
Kimsesizim.

O gün, seni tanıdığım gün sevgilim,
Sabahın erken saatleri, üstümde yazdan kalma spor kıyafetlerim,
Hayatın bizim karşımıza çıkaracağı zorlukların habercisi miydi bilmem,
Dik bir yokuşun ucunda seni beklemeteydim.

Hava, o gün sevgilim,
Kayısı turuncusu bir güneş gökte parlamaktaydı ve benim bedenimi saran ateş güneşi ala boyamaktaydı.
İri iri kahverengi gözlerle bakarak bana doğru gelirken
Esmer tenli ben, gözlerine gölge düşürmekteydim.

O gün sevgilim,
Üzerinde pembe bir kıyafet, çıkıp gelmiştin.
Solup gitmekte olan her çeşit gülün canlı kalmasına sebeptin
Ve ben kalbimin hop uçup hop konmasıyla mücadele içinde,
Yüreğimin başı kopmuş tavuk gibi, en sonunda mecalinin kalmayıp düşmesini beklemekteyim.

Seni tanıdığım gün sevgilim,
Damarlarımı aşındıran kanın şiddetini dizginlemeye çalışırken beynime giden damarlara set set barajlar kurdum,
Başımın hoş dönmesi ondandı.
Ve ben sevgilim, o barajlara senin adını koymaktan hiç çekinmedim.

O gün sevgilim,
Üniversitenin ilk günüydü,
Millet öğrenmeye çalışırken fakültelerinin yerlerini,
Ben senli haritalar çizmek için,
Sen denizinde keşifteydim.

O gün sevgilim, yan yana geldiğimiz ilk anın karesini,
Bilmem kaç milyon piksel gözlerimle çektim,
Ve sen bundan habersiz,
Bunu sadece bir göz kırpış zannetmiştin.

O gün, seni tanıdığım gün sevgilim,
Sen, nefes nefese bana doğru gelmekteydin,
Ben o an eksik nefes almıştım
Ve sen beni sadece yutkunmuş sanmıştın.

Senden ayrı kalınca sevgilim,
Hep o günü hatırlar derin bir nefes çekerim
Ve sevgilim, senin hasretin deniz çapası gibi yüreğime takılmışken,
O gün seni tanıdığım ilk günden bana kalan sevgilim,
Bana gelirken verdiğin her nefeste
Şimdi ben can bulmaktayım
Şimdi ben yaşamaktayım,
Şimdi ben nefes almaktayım.